Rys historyczny zamku w Polskiej Cerekwi
Historia majątku Polska Cerekiew, a tym samym początków siedziby właścicieli dóbr ziemskich sięga XIV wieku – wg źródeł średniowiecznych istniał tu murowany zamek obronny należący do rodzin Wrochen - Kotuliński. Zbudowany był z kamienia oraz cegły i otoczony był fosą, nad którą znajdował się zwodzony most. Pierwotny ceglany budynek zlokalizowany w południowo-wschodniej części obecnego założenia miał rzut w kształcie litery L. Posiadał trzy sklepione kolebkowo pomieszczenia piwniczne oraz co najmniej dwie kondygnacje naziemne. Komunikację zapewniał sklepiony korytarz piwniczny, nad którym znajdowały się schody zewnętrzne.
Schody- pozostałość po pałacu usytuowanym na oskarpowanym terenie, przy którym wykorzystano naturalne ukształtowanie terenu wznoszącego się w kierunku wsi. Ostatnią właścicielką pałacu była Hrabina Rita Schon von Scherr-Thoss.
Aleja grabowa- część wschodnia formowanego szpaleru grabowego uzupełnianego sukcesywnie lipami ,który zamykał rozciągające się ogrody ozdobne i użytkowe znajdujące się niegdyś na oskarpowanym tarasie znajdującym się przy pałacu w parku. Wiek grabów to około 200 lat.
Kościół w Długomiłowicach- z kroniki parafialnej dowiadujemy się o drewnianym kościele, krytym słomą, który istniał w już w roku 1278. Kościół ten przetrwał prawie 600 lat Dnia 25 kwietnia 1868r przystąpiono do budowy dzisiejszego, murowanego z cegieł, neogotyckiego kościoła. Budowę ukończono w roku 1871, a konsekracji dokonał Ks. Biskup Adrian Włodarski z Wrocławia.
Zabytkowy krzyż z 1891 roku upamiętniający wielką lipcową powódź oraz zabytkowy budynek 2 –klasowej Katolickiej Szkoły Podstawowej w Cisku. Środkowa, parterowa część jest pozostałością pierwszej szkoły z 1818 roku.
Kapliczka św. Jana Nepomucena znajdującą się w samym centrum wsi. Kapliczka murowana, wybudowana w 1877 roku.
Kościół parafialny p.w. św. Jana Nepomucena, po rozbiórce częściowo zawalonego kościółka drewnianego w 1806 r., który przewieziono do Kędzierzyna-Koźla, przystąpiono do budowy nowego. W 1913 r. stary kościółek ponownie rozebrano i przewieziono tym razem do Wrocławia, gdzie można go podziwiać po dzień dzisiejszy w Parku Szczytnickim. W latach 1806-1808 zarządca z Bierawy – Augustini, przy wsparciu księżnej von Sachsen oraz mieszkańców wybudował w Starym Koźlu kościół murowany z cegły w miejscu zwanym Laskiem Modlitwy.
Kościół parafialny p.w. Ducha Świętego – wzniesiony w latach 1890-1891 w stylu neogotyckim z czerwonej cegły ceramicznej. Podczas działań wojennych, w 1945 r. kościół w 80% został zniszczony. Kościół został odbudowany w 1949 r. zaczęto w nim odprawiać msze święte.
Pierwszy drewniany kościół powstał w Mechnicy w 1376 r. Jednak obecny kościół pod wezwaniem św. Jakuba Apostoła powstał w roku 1794 w miejscu ówczesnego drewnianego – spalonego. Odnawiany był w latach 1948, 1956 i 1978. Późnobarokowy. Organy kościelne o wartości historycznej zostały niedawno odrestaurowane. Dzwon odlany był w 1798 r. przez Samuela Beniamina Magera w Nysie.
Kościół p.w. Najświętszej Marii Panny Matki Miłosierdzia, który został wybudowany dzięki ofiarności i pracy społecznej parafian. Decyzję o wybudowaniu kościoła podjęto 25 października 1981 r., kiedy okazało się, że rozbudowa istniejącej kaplicy jest niemożliwa. Intensywne prace budowlane pod kierunkiem pierwszego proboszcza Większyc – ks. Leona Kary, doprowadziły w dniu 13 czerwca 1986 r. do poświęcenia nowej świątyni. Od tego czasu budynek kościoła jest miejscem modlitewnych spotkań mieszkańców Większyc i Radziejowa.
Kościół p.w. Św. Urbana, został wybudowany na początku XX w., był obiektem kultu religijnego wszystkich pokoleń, do dnia kiedy oddano do użytku nowy kościół. Jest to miejsce bliskie sercu zwłaszcza starszych mieszkańców Większyc. Obecnie w kościele odbywają się sporadycznie nabożeństwa.
Pomnik Poległych zbudowany w 1932 r. Odnowiony w latach 90. XX w. Wtedy wykonano i umieszczono tablice: Ku pamięci poległych i zaginionych w czasie I i II wojny światowej1914-1918 i 1939-1945 Mieszkańców wsi Roszowicki Las.
Neoromański kościół pod wezwaniem Św. Antoniego z 1912 r. Budowę kościoła bez zezwolenia rozpoczęto w1910 r. Architekt Jan Wilk i niektórzy rolnicy za brak pozwolenia płacili kary. Mimo wielu przeciwności budowa kościoła była realizowana. 27 maja 1912 r. został wmurowany i poświęcony kamień węgielny. Kościół został poświęcony w 1914 r.
Kościół - zabytkowy kościół z 1559 r., zbudowany w Gierałtowicach. W 1936 r. przeniesiony do Przewozu przez mieszkańców wsi. Podczas przeniesienia został gruntownie odnowiony z zatarciem cech stylowych.
Kaplica Jezusa błogosławiącego urodzaje z 1948 r. znajduje się na rozdrożu dróg przy wjeździe do Przewozu.
Grota z 1955 r. znajduje się przy ul. Świerczewskiego.
Strona 1 z 3
- start
- Poprzedni artykuł
- 1
- 2
- 3
- Następny artykuł
- koniec